مراد این بود که ساده بنویسم٬ جوهر قلم که با کاغذ پیوند خورد٬ نتیجه آن شد که ساده نویسی مهارت می خواهد و من ناشی...
ساز
کنج ِ دیوار
خشک شده و زُل زده به آینه!
کتاب
تو حجم ِ قفسه
پنهون شده از ترانه!
حُسن یوسف
از تب ِ داغ ِ حیاط
پر شده از بهانه!
پروانه
گرد ِ شمع
دل خوش ِ هزار افسانه!
کعبه
رو به خونهء دل
زانو زده به استغاثه!
اونوقت تو از من
دلت پُر ِ
که خالی شدم از اراده!؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر