تــــــا چند زنی زخمـه
بــر ســــاز دل دنیـــــا
این را تـــــو بدان تنهـا
آن ساز ٬ دل من بــود
ریش است کنون دنیـا
چون قلب جفــا دیــده
بر من گذری کـن تــــا
مرهم بنهـی بــــر دل
دیدار تـــــو را من یـک
تــــــــاریخ صدا کــردم
آن روی خــــداگــــونـه
بــــر یــــاد بنــا کــردم
سجــــاده عشقــم را
بــــر آب بپـــــا کــردم
زخــــم دل دنیــــــا را
اینگـــــــونه دوا کـردم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر