انگشتان ترکیده بهمن
شتا را دو نیمه کرد
نیمه ای تاریک و تاول زده
نیمه ای ستاره جوانه زده
من در مه
تو در غلظت شفاف شکوفه زده
من در حسرت تلخ ترنم بهار
تو به پرواز در آمده
سبک بال
من مرثیه خوان این تقدیر
تو آوازه خوان با نسیم
حصار بینمان سربی و سرد
و فاصله مان هزار سال نوری شاید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر