احیا! اندیشه!

ظاهراً این قصه همچنان ادامه دارد که من به دنبال اثبات باشم و دیگران، انکار. گاهی گمان می برم که انکار، بمراتب بی دردسر تر است از اثبات. شاید بسیاری از ادعاهای کوچک و بزرگ آدم ها، از حیطه ادراکم خارج باشد اما، اندیشه اندیشه آدمیان، مرا به خود وا می دارد تا دمی گمان برم که همه چیز ماهیتی مجازی دارد و این، برای دقایقی کوتاه، خیالم را راحت می کند که حقیقت، کذب محض است. این ایام و تعطیلات و تنهایی، فرصت مناسبی بود تا به اندیشه آدمها دست برد زده و اندیشه خام خود را احیا نمایم.