هر انسانى به تنهائى كودكِ گم كرده مادرى است سرگردان در كوچه‌هاى ظلمات. در لايه‌هائى از اجتماع كه هنوز انسان‌ها به غرايز تلطيف شده دست پيدا...

برادری کنید و بگویید به چه گناهی مرا از قرن آرام چهارم هجری، به قرن پُر از تنش بیستم میلادی تبعید کرده ایید؟ به چه گناهی؟ آیا کسی...

چنينم من، معلق در اواسط واژه و معنا، فاصله‌ي آب و سراب، تشنه لب؛ جام شوكران به دست، چنين كه تنهايم من، تو را نشاني نيست ! خيره به مردار خاكي...

تازه شده‌ام به سرزميني كه بودنت در آن طول و عرض ندارد، حجم ندارد؛ تا غرق غلظت آن شوي، به عمق روي و جان دهی و من پا بگيرم و عيان شوم در نظ...

"سرطان زمان به جانم افتاده..." درست همين جا، بر مچ دست چپ، تپش نبضم از حركت بازمانده، شايد از اين روست كه زمان را گم كرده‌ام؛ پ...

لوطی هم؛ لوطی‌های گذر صالح دشنه از رو می‌بستند                          شرافتشان را با گنج قارون معامله نمی‌کردند ذکرشان چاکری مردم و خیر...

بنماي رخ كه باغ و گلستانم آرزوست بگشاي لب كه قند فراوانم آرزوست اي آفتاب حسن، برون آ دمي ز ابر كان چهره مشعشع تابانم آرزوست بشنيدم از هو...